مذهبی

روانشناسان معتقدند هنگامی که به کودکان اجازه داده می‌شود تا به بزرگترها کمک کنند، احساس تعلق بیشتری به خانواده می‌کنند،مستقل بودن را یاد می‌گیرند، و از پس مسئولیت‌های خود برمی‌آیند.   والدین اغلب تصور می‌کنند محول نمودن امور خانه به کودکان تمام انرژی آن‌ها را در چنین سنین حساسی تحلیل می‌برد. اما روانشناسان معتقدند هنگامی که به کودکان این شانس داده می‌شود تا به ما کمک کنند، احساس تعلق بیشتری به خانواده می‌کنند، استقلال را یاد می‌گیرند، و از پس مسئولیت‌های خود برمی‌آیند.   با چنین طرز تفکری، تصمیم گرفتیم تا یک سری راه حل در اختیار شما قرار دهیم که نشان می‌دهد می‌توان کارهای خانه را در سنین مختلف به کودکان محول نمود. کارهای خانه برای کودکان در سنین مختلف:   سه سالگی: جمع کردن اسباب‌بازی‌ها و قرار دادن آن‌ها در جعبه مخصوص. مسواک زدن دندان‌ها، شستن دست و صورت و خشک‌کردن آن‌ها، شانه کردن موها. درآوردن و پوشیدن لباس‌ها با اندکی کمک. همچنین: قرار دادن کتاب‌ها و روزنامه‌ها در قفسه. قرار دادن دستمال‌ها، بشقاب‌ها و قاشق و چنگال‌ها روی میز. مرتب کردن صندلی خودشان پس از صرف غذا. تمیز کردن جاهایی که خودشان نامرتب کرده‌اند. قرار دادن ظروف کوچک در کابینت و برداشتن وسایل از کابیت‌های پایین.   چهارسالگی: کمک به مرتب کردن تختخواب. گردگیری وسایل. کمک به تهیه دسر(به عنوان مثال تزئین کیک). همچنین: چیدن میز شام، شامل چیدن بشقاب‌های چینی. تمیزکردن باغچه. کمک به شستن ظروف یا قرار دادن ظروف در ماشین ظرفشویی.   پنج سالگی: مرتب کردن تختخواب. کمک به تمیز کردن خانه. پرداختن پول به فروشنده در فروشگاه. غذا دادن به حیوانات خانگی و تمیز کردن آن‌ها. بستن بند کفش خودشان. همچنین: درست کردن ساندویج یا صبحانه‌ایی ساده و تمیز کردن وسایلی که استفاده کرده‌اند. مرتب کردن میز شام. لباس پوشیدن و مرتب کردن لباس‌ها. تا کردن لباس‌های تمیز و قرار دادن آن‌ها در کمد.   شش سالگی: جارو کردن فرش‌,روانشناسی,روانشناسی کودک,کودک,مسئولیت پذیری,افزایش مسئولیت پذیری,,,,,,,,,,,, ...ادامه مطلب

روانشناسی اجتماعی (Social Psychology) یکی از شاخه‌های دانش روانشناسی است که به بررسی رفتارهای اجتماعی مردم می‌پردازد. نخستین مطالعات و توجه به حوزه رفتار اجتماعی و روانشناسی اجتماعی را متعلق به فارابی می‌دانند. فارابی در کتابهای انگلیسی به نام الفارابی و گاه به نام الفارابیوس (تلفظی که در زبان لاتین رایج شد) شناخته می‌شود (+). البته مانند بسیاری از شاخه‌های علوم، مطالعه‌ی روشمند در حوزه روانشناسی اجتماعی، به صورت جدی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم آغاز شد. اگر بخواهیم تعریف روانشناسی اجتماعی را به شکلی دقیق‌تر ارائه کنیم، می‌توانیم به سراغ تعریفی برویم که گوردن آلپورت ارائه کرده است (+): تعریف روانشناسی اجتماعی: روانشناسی اجتماعی، مطالعه‌ی علمی و روشمند شیوه‌ی فکر کردن، احساس کردن و رفتار کردن انسان‌ها در حضور مستقیم و ضمنی دیگران است. همچنین مطالعه‌ی رفتار و افکار و احساسات انسان‌ها، وقتی به عکس‌العمل دیگران – که در آن زمان و مکان نیستند – فکر می‌کنند، در حوزه روانشناسی اجتماعی قرار می‌گیرد. تفاوت روانشناسی اجتماعی با مردم شناسی و جامعه شناسی در کنار روانشناسی اجتماعی، شاخه‌های دیگری از دانش هم هستند که به نوعی به بررسی رفتارهای اجتماعی مردم می‌پردازند. از جمله آنها می‌توان به مردم شناسی و جامعه شناسی اشاره کرد. اما تفاوت‌های مهمی وجود دارد که روانشناسی اجتماعی را از حوزه‌های مذکور جدا می‌کند. مهمترین تفاوت بین روانشناسی اجتماعی با مردم شناسی و جامعه شناسی در این است که در روانشناسی اجتماعی، رفتار یک فرد به عنوان عضوی از گروه یا در مجاورت گروه یا در تعامل با گروه مورد توجه قرار می‌گیرد. در حالی که در مردم شناسی و جامعه شناسی، بیشتر به رفتار گروه های انسانی توجه می‌شود. به عنوان یک مثال، کافی است به کارهای سالومون اش و آزمون معروف اَش در همرنگ شدن با جماعت توجه کنید تا توضیحات بالا برای شما شفاف‌تر شود. اگر چه در بحث همرنگی با جماعت یک رفتار اجتماعی مورد بحث قرار می‌گیرد، اما هدف نهایی بررسی رفتار یک فرد هنگام قرار گرفتن در یک جامعه است و نه بررسی رفتار کل جامعه. تفاوت دیگر هم د,روانشناسی,روانشناسی اجتماعی,اجتماع,جامعه,گوردن آلپورت,رفتار اجتماعی,مردم شناسی,جامعه شناسی,,,, ...ادامه مطلب